QUANNU ME’ NANNU
Quannu me’ nannu mi dissi
ca lu vinu si po’ fari puru cu la racina
mi vinni ‘na granni smania
di cultivari la vigna.
Quantu travagghiu prima di la vinnigna!
putari, zappari, ‘mpupari
e pi furtuna
ca ‘un la pigghiò la farinedda.
Granni festa cci fu pi la vinnigna
canti curali e sbriu ‘n famigghia
manciannu sardi salati e murtadella.
Poi ballamu ‘nta la tina
pi scafazzari la racina
purtannu lu mustu a la cantina.
Nuddu ti vattiò sucu di racina
e tastannu tastannu lu liveddu scinnia
futtennuminni siddu la vutti
‘un era cchiù china.
Mentri allitratu trabballavu
facennu un passu avanti e du’ nnarreri
mi vinni ‘n menti un dettu paisanu...
e allungannu lu vrazzu cu la chiavi ‘n manu
‘ntra mia e mia dissi:
“Siddu è veru ca lu munnu gira
la me’ casa havi a passari di ccà”.
Nessun commento:
Posta un commento